Eigen Regie in de praktijk
Vier cursisten van de cursus Eigen Regie voor mensen met autisme delen enthousiast hun ervaringen. Zij vertellen ons waar ze het meeste aan gehad hebben, wat ze na het volgen van de cursus op durven pakken en wat ze graag anders zouden zien. Alle vier de vrouwen hebben een late diagnose autisme gekregen. Tijdens de cursus zijn zij actief op zoek gegaan naar manieren om hun leven zelf vorm te geven op een manier die bij hen past. Eén van de vier vrouwen is ook als ervaringsdeskundige betrokken bij de cursus. We laten Anoesjka, Karin, Joyce en Diana graag zelf aan het woord.
Voor alle vrouwen geldt dat het contact met lotgenoten in de cursus het belangrijkst is. Anoesjka vertelt dat ze door met andere vrouwen – met dezelfde diagnose – over autisme te praten, ze zich pas goed realiseerde wat autisme is en wat het betekent. Het onderdeel Brain Blocks heeft Karin geleerd hoe het is om een hoofd met en zonder autisme te hebben. Dit inzicht in de verschillen vergroot voor haar ook het begrip voor de ander. Joyce voegt toe dat dit begrip ook bijdraagt aan een meer gelijkwaardige relatie met de mensen om je heen: “je leert jezelf te accepteren en door die zelfacceptatie ben ik ook beter in staat om onbegrip bij anderen weg te nemen”.
Ze geven allemaal aan dat ze snel overvraagd worden in hun dagelijkse leven en dat ze nu beter in staat zijn om hun grenzen aan te geven. Alleen al doordat ze zelf nu begrijpen waar het vandaan komt. Diana geeft aan dat het mooiste aspect van de cursus is, niet alleen meer begrip, maar dat ze nu weer leuke dingen onderneemt met haar lotgenoten. “We wandelen, we gaan uit. Ik voel me nu minder eenzaam.“ En dit voelt voor haar echt als een stap vooruit, nadat ze lang geworsteld heeft met haar eigen plek innemen in het leven. Anoesjka vult nog aan: “Ik hoor bij een groep. En ik voel me nu eindelijk niet meer anders.”
Veel vragen bleven onbeantwoord nadat deze vrouwen de diagnose kregen, zonder uitleg en verdere begeleiding. De regie werd ze ook vaak uit handen genomen, nadat de meesten eerst andere diagnoses kregen. Het feit dat ze bij MEE Gelderse Poort op een laagdrempelige manier de juiste steun kunnen krijgen is een opluchting. Sommigen van hen zijn lang verkeerd begrepen. De consulent van MEE behandelt hen met respect op een gelijkwaardige manier. Ervaringsdeskundige Joyce geeft ook aan dat deze cursus haar geestelijk voedt. Niet alleen doordat haar rol als ervaringsdeskundige haar een arbeidsritme biedt, maar ook door de mooie ontmoetingen met alle anderen tijdens de cursus.
Voor Anoesjka vallen alle puzzelstukjes nu beter op zijn plek en ze krijgt meer begrip van haar partner, die ook Brain Blocks heeft gevolgd. Ze is minder verlegen, opener en heeft echt zin om haar eigen leven te gaan leiden. Ze is bij een koor gaan zingen en werkt nu één dag per week als vrijwilliger bij een zorgboerderij. Voor haar een mooie overwinning en dit geeft haar veel voldoening. Dit vrijwilligerswerk combineert ze met het runnen van een eigen onderneming in houtbewerking, samen met haar partner. Voor Karin heeft het leren grenzen aangeven en inzicht in wat ze wel en niet kan, haar rust in haar hoofd gegeven. “Onlangs gingen we naar de Efteling en ik gaf op tijd aan wat ik wel of niet doe en ik trek me even terug als dat nodig is. Dat zou ik eerst niet gedaan hebben. Ik vaar daar zelf heel erg wel bij.“
Diana kan heel goed verwoorden wat voor haar obstakels zijn: “Ik zie alles door een trechter waardoor dingen me vaak ontgaan en ik het grote verband niet zie. Daardoor is het voor mij lastig om sociale contacten te onderhouden, omdat veel gesprekstof langs me heen gaat en ik soms dingen moeilijk kan verwoorden.” Ter plekke adviseren Karin, Anoesjka en Joyce haar hoe ze haar vrienden uit kan leggen wat er voor haar nodig is om aan de gesprekken te kunnen deelnemen en hoe ze dat kan uitproberen. Zij hebben dit zelf ook meegemaakt.
De cursus van tien weken zou vervolgd moeten worden met terugkomdagen, beamen ze. Deelnemers kunnen dan bespreken waar zij dagelijks tegenaan lopen en oplossingen hiervoor zoeken. Want ze geven aan dat het voor hen soms langer duurt voordat dingen op zijn plek vallen en ze er iets mee kunnen. Ze zijn bang om weer met lege handen komen te staan. Deze vrouwen gaan niet bij de pakken neerzitten maar organiseren een groeps-app om met elkaar af te spreken. En ze onderzoeken nu met elkaar hoe ze samen een vervolg kunnen geven aan de cursus, door bijvoorbeeld een huiskamerproject te starten met lotgenoten: “We hebben elkaar echt nodig.“
MEE Gelderse Poort gaat waar nodig dit initiatief ondersteunen. Wat een mooi resultaat van de cursus: een groep sterke vrouwen die zich dankzij elkaar vitaler voelen. Zij vormen het levende bewijs van hoe een cursus eigen regie leidt tot meer inzicht en durf om het leven zélf vorm te geven.